Vecchiu piscaturi
A nasca a patata
arrappata e ntrippata
com’un pirittuni maturu
supra ’na vucca sgangulata
ca cuntava cosi antichi
di na vita ’i nisciuti a mari.
Niuru comu un tizzuni arsu d’’u suli
’u sali ci abbruciò puru l’arma
li jirita fidduliati d’’u pilu d’’i palàncari
ma iddu cuntentu era
picchì chidda era ’a sò vita.
Ddà, sutta ’u picu d’’u suli.
E quanta acqua ’i celu ch’assuppò ’a sò peddi
e furturati ’i mari
ca pareva un dumaturi d’unni.
Ora ’i sò occhi chiancinu senza lacrimi
talìa ’a sò varcuzza tirata ’n siccu
appuntiddata cu dui traviceddi camuluti
e penza ca comu iddu
addivintò tantu lasca
a lu puntu d’un putiri cchiù stari ’n summa.
Quanti piscati ricchi ’nsemmula ad’ idda
e quanti vuccati amari
p’’i voti ca s’arricampava a la casa
senza un pezzu di pani p’’i picciriddi.
Ora iddu vulissi aviri la forza
d’ammuttari dda varcuzza
e faricci allisciari ancora ’u lignu d’’i paràti
’nfin’ a pusarla ntall’acqua
pi fari ’nsemmula l’urtima piscata
e affunnari cu idda…araçiu
ntò sò mari.