Un roggiu di picca valuri
P’un pilu ’un ci finiu nta munnizza
nt’on scatulu di scarpi chinu ’i negghi.
Dicivanu… su’ cosi di jittari!!
appartinuti ò tata bonarmuzza.
Prima di jittallu un’urtima scaliata
t’’u vidu ò latu a un muscaloru ’i fimmina
arripizzatu c’’u nastru ’ncuddusu
un reggipettu ’i pizzu ’raccamatu
e autri fissarìi ’i picca cuntu.
Iddu era un roggiu di picca valuri
di l’oru avia sulu lu culuri
’na marca ca nun’era assai famusa
cinghietta di piddunci ’ncutrunuta
cu ’n punta ’a fibbia menz’arrancitusa.
Lu quatranti ca ’na vota avia jessiri jancu
l’anni l’avianu tinciutu di ’na giallumi
ca all’occhi lu facìa pariri cchiu beddu
di quannu niscìu novu d’’u ruggiaru.
Vicinanzu d’’u nummaru sei
c’era ’a lancetta nica d’’i secunni
ca nta lu mentri ch’aspittava ’u jornu
ca occhidunu l’arruspigghiassi arreri
durmiva cu ’na manu a la mascidda
vulannu supra sonnari attimpati di splinnuri
quannu idda e ’u so’ patruni
trippiavanu la vita comu putri.
A forma ’i babbu certu di falliri
strincivu tra li jita ’u piricuddu
tuttu smanciatu e tortu ch’annacava
e ’na firriata ’i corda ci lampìu.
A la ntrasatta vidu ’a nicaredda
comu ’na picciridda priannedda
ca leta ’i riturnari a jucari
cumincia a fari un beddu girutunnu.
Lu cori miu ’a pigghiò manu-manuzza
e cu idda satariava ’i cuntintizza
pinzannu a ddu cristianu ’n paraddisu
prijatu ca ’u scanzavu d’’a munnizza.
Lu roggiu so’ di picca valuri
a ddu mumentu nta li manu mei
era priziusu cchiu d’un roggiu d’oru
picchì ai rigordi ’un si po dari prezzu.
Ntisi pusari ’a manu di lu vecchiu
supr’a me spadda comu di rispettu
vitti ’i so’ occhi scaccaniari ancora
e un gran suspiru mi jinchìu lu pettu.