‘U nostru suli
Na sta jurnata ca un’agghiurnò cchiù
Ruffiani, ’i rivuturi
Fannu ‘ncuntrari i cimi di l’arvuli.
Comu tanti allafannàti
s’annàcanu, si ncùgnanu
si vasanu ‘ntà vucca, s’alluntananu,
frischi di lacrimi ‘i celu
ca scìnninu a sguìnciu
di stu tettu accupatìzzu e siddiatu ‘i munnu,
figghiu di stu misi d’aprili
ca addisìa un cappeddu dèbbitu,
d’un suli,ca inveci si sta ammucciatu,
darreri na cuttunina pisanti
ca un ti pari l’ura di livaritilla di ‘ncapu,
picchì t’accùpa ‘u çiatu.
Nuatri Siciliani, “ tirruni quasi Africani
comu nni chiamanu ‘i pulintùni”
‘Un ci semu abituati
a sti jurnati Milanisi.
Nuatri avemu bisognu
Da carizza cavura
D’un suli tantu addisiàtu
Pi tutti sti misi di mmernu,
Ca quannu ‘u videmu ncugnari,
‘u siddiu di cori nni pigghia paru paru.
Nuatri semu com’ ì serpi niuri
Ca siddu un’ hannu ‘u suli
ca ci abbrucia ‘i squami,
e squagghia ‘u sangu dintra ‘i vini
si sentinu comu ‘ntamàti
d’un’ arrinèsciri mancu a catamiàrisi.
‘A vogghiu sfardari
sta cuttunina pisanti c’ haiu di supra,
ca mi pari com’ un piattu di pasta chi linticchi
tantu ammataffàtu, ca un lu voli cchiù nuddu,
e m’agghiaccia a piddunci du mussu.
Puru l’acidduzzi,
C’astura avissinu aviri
‘i nira pronti p’ à nova cuvata,
Si pigghiaru di lagnusìa
E si stannu aggiuccati senza farisi a vidiri.
E ‘i stessi arvuli di lumiuna
Ca di sti tempi avissinu a ‘nciavuriari ‘u munnu sanu
Arristaru chi vrazza chini d’ una zagara
Tanta ‘ncutrunuta d’ù friddu,
Ca un’happi a forza di grapirisi ginirusa,
P’arrialari ‘a farfalla e ‘a lapa‘u sucu priziusu,
E all’omu, ‘u çiavuru ‘ncantaturi tantu addisiatu.
‘U nostru suli, beni priziusu,
‘miriàtu d’ogni parti di stu munnu
È ‘a sula cosa ca ‘u guvernu un ni po tuccari.
Matri natura, un ti cci mettiri puru tu,
Finiscila di babbiari
D’ù nostru suli, un ni pò privari.
Chiama li tò venti cchiù curaggiusi,
E mànnali dda ‘ncapu,
A libbirari ‘u nostru suli
Prima ca senza d’ iddu
muremu tutti…..di tristizza.
Vincenzo Aiello
Bagheria; 06/05/2005