Russu di sira
Jurnata chi accussì ti va’ astutannu
nt’on celu arripizzatu ’i mattuluni
russa è ’a tò facci mentri vai murennu
rusciana p’’a vasata rata ò suli.
Chi to’ culura tu nni fa’ giuìri
spiranza tu nni du’ p’’u novu jornu
chi fussi bonu ’u tempu a vinìri
e manza di lu mari fussi l’unna.
’A palla ’i focu già vasa ’a muntagna
e ’a prima stidda adduma priannèdda
’u suli ’i manu so’ nto mari abbàgna
’nciammànnu ’u piscaturi e ’a varchicedda.
Puru la taddarìta ora è fistanti
cuttuttu ca ci manca ’a vavarèdda
’miriàca pari mentri và jucannu
chi zappagghiuna a orvu-ciminedda.
Di la tò vita l’uri nni dunasti
senza taliàri amici e ne ’nimìci
“spinnìtili p’’u beni” nni dicisti
c’è cu ti ’ntìsi… e cu lu surdu fici.