Misteri anticu
Di centucinquant’anni a chista parti
‘ntà chiazza d’ù Sapulcru ‘a Baharìa
ci stà ‘na putièdda di vasteddi
ca cù ci trasi-trasi s’arricrìa.
Siddu tu arrivi mentri ca c’è ‘a ‘nfurnata
‘a prescia senti a mia… lassala stari
t’assetti còmmiru, ‘ntà ‘na latàta
e ’i tò chiffàri làssali aspittàri.
Camiàtu d’ù zzù Gnaziu,’u furnu aspetta
spittaculu ‘ncumincia, ‘a francavìgghia
scafazza, e tira ‘n’centru d’à paletta
e s’allièna tutta la famigghia.
‘U tempu ‘i centuvìnti trasi e nesci
ca già ‘u zzù Gnaziu è prontu pi sfurnari
li primi vastidduzzi ca trasìu
e ‘ntà cartèdda i metti, a ripusàri.
Ricotta, sali, spezzi, sùgna e càciu
su i conzi misi dintra ogni vastedda
la muzzichi e ta strinci araçiu araçiu
‘dilìzzia d’ù palàtu e ‘a vavarèdda.
Darrèri d’ù bancùni…surridenti,
sù d’acqua ‘i mari, l’occhi ‘i picciuttèdda
mi grapi lu pitittu’ntempu ‘nenti…
“Talè…. dammilla, navutra vastedda!!”
Vincenzo Aiello
Bagheria; 5 Aprile 2005