Li balati d’’a Vucciria

Vucciria

Li balati d’’a Vucciria

 

Mircatu di Palermo … ’a Vucciria

di nicu e nnicu nni sintia parrari

dunni di ’n zoccu e gghiè dda si vinnia

di la matina ’nfina a lu scurari.

 

Quannu occhidunu avia ’na custioni

e dari cuntu all’autru ’un vulia

bastava chi dicìa cu dicisioni

“ parramu quann’asciuca ’a Vucciria!!”

 

’N terra ’i balati sempri assammarati

di l’acqua chi sculava d’’a bancata

dunn’è ca si vidianu stinnicchiati

laustri, scurmi, tunni e piscispata.

 

Ancora vivi ’i purpa majulina

lu baccalaru ammoddu o chiddu siccu

nunnata d’’a piscata i dda matina

ca si cci penzu ’i jirita m’’i liccu.

 

L’occhiu ’un sapìa mai a cu taliari

si prima ’u piscialoru o lu chianchieri

lu mariolu chi vulìa arrubbari

o la “taliata” d’’u cuntrabbanneri.

 

La carrittella di li sfinciunelli

li ficudìnnia duci “scuzzulati”

àmmaru e ’anciovarìna ’nte spaselli

pupi cu ll’ova a Pasqua e ’i cucciddati.

 

Cacòcciuli e cipuddi arrustuti

p’’i fimmini lagnùsi a cucinari

fasola e patateddi già vugghiuti

e la ’nzalata è fatta pi ’ngrizzari.

 

Li babbaluci cu li corna ’i fora

’ngrançiati cu l’agghiuzza e ’u pitrusinu

mussu vugghiutu e quattru carcagnola

accumpagnati cu ’n bicchieri ’i vinu.

 

Fatta di l’Aspra la sarda salata

l’alivi acciurati dintra ’a crita

cannola mustazzola e la cassata

ca s’unn’ha mai tastatu nun’è vita.

 

Tutta di porcu era la sasizza

spartuta a caddozza cu la ddisa

stigghiola di caprettu…chi ducizza

la frìttula ’nto ’n coppu ’i carta misa.

 

Pani c’’a meusa schetta o maritata

mafardi cu ’i panelli e li crocchè

vasteddi c’’a ricotta di muntata

ca nni mmirìanu tutti d’unni e gghè.

 

L’abbanniatura comu taddariti

ognunu chi cantava ’a so canzuni

“ dunn’jistivu a finiri? …dunni siti?

lassastivu ’u silenziu  pi patruni.”

 

Ci vosi jiri arreri avanturazza

e cci truvai sulidda chi chiancìa

’na funtanedda ’n menzu di la chiazza

chiamava li passanti e cci dicìa.

 

Prima ca pigghia campu ’asciuttu ’n terra

facennu li balati sciariàri

armàmunni di cati a tipu verra

e comu bummi l’acqua a sdivacari!!

 

O puru stamu tutti acculliàti

prima ca lu siccagnu supranìa

cu ’i lacrimi vagnamu li balati

chianciti tutti pari… ’nsem’a mia!!

 

C’’u chiantu so circava di sbrizziàri

ddi balateddi asciutti e si strudìa

pinzava e ’un si putìa capacitari

comu finìu …‘a so bedda Vucciria.

 

Vincenzo Aiello

Bagheria, 15 aprile 2010

Nessun commento ancora

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *