Li balati d’’a Vucciria
Mircatu di Palermo … ’a Vucciria
di nicu e nnicu nni sintia parrari
dunni di ’n zoccu e gghiè dda si vinnia
di la matina ’nfina a lu scurari.
Quannu occhidunu avia ’na custioni
e dari cuntu all’autru ’un vulia
bastava chi dicìa cu dicisioni
“ parramu quann’asciuca ’a Vucciria!!”
’N terra ’i balati sempri assammarati
di l’acqua chi sculava d’’a bancata
dunn’è ca si vidianu stinnicchiati
laustri, scurmi, tunni e piscispata.
Ancora vivi ’i purpa majulina
lu baccalaru ammoddu o chiddu siccu
nunnata d’’a piscata i dda matina
ca si cci penzu ’i jirita m’’i liccu.
L’occhiu ’un sapìa mai a cu taliari
si prima ’u piscialoru o lu chianchieri
lu mariolu chi vulìa arrubbari
o la “taliata” d’’u cuntrabbanneri.
La carrittella di li sfinciunelli
li ficudìnnia duci “scuzzulati”
àmmaru e ’anciovarìna ’nte spaselli
pupi cu ll’ova a Pasqua e ’i cucciddati.
Cacòcciuli e cipuddi arrustuti
p’’i fimmini lagnùsi a cucinari
fasola e patateddi già vugghiuti
e la ’nzalata è fatta pi ’ngrizzari.
Li babbaluci cu li corna ’i fora
’ngrançiati cu l’agghiuzza e ’u pitrusinu
mussu vugghiutu e quattru carcagnola
accumpagnati cu ’n bicchieri ’i vinu.
Fatta di l’Aspra la sarda salata
l’alivi acciurati dintra ’a crita
cannola mustazzola e la cassata
ca s’unn’ha mai tastatu nun’è vita.
Tutta di porcu era la sasizza
spartuta a caddozza cu la ddisa
stigghiola di caprettu…chi ducizza
la frìttula ’nto ’n coppu ’i carta misa.
Pani c’’a meusa schetta o maritata
mafardi cu ’i panelli e li crocchè
vasteddi c’’a ricotta di muntata
ca nni mmirìanu tutti d’unni e gghè.
L’abbanniatura comu taddariti
ognunu chi cantava ’a so canzuni
“ dunn’jistivu a finiri? …dunni siti?
lassastivu ’u silenziu pi patruni.”
Ci vosi jiri arreri avanturazza
e cci truvai sulidda chi chiancìa
’na funtanedda ’n menzu di la chiazza
chiamava li passanti e cci dicìa.
Prima ca pigghia campu ’asciuttu ’n terra
facennu li balati sciariàri
armàmunni di cati a tipu verra
e comu bummi l’acqua a sdivacari!!
O puru stamu tutti acculliàti
prima ca lu siccagnu supranìa
cu ’i lacrimi vagnamu li balati
chianciti tutti pari… ’nsem’a mia!!
C’’u chiantu so circava di sbrizziàri
ddi balateddi asciutti e si strudìa
pinzava e ’un si putìa capacitari
comu finìu …‘a so bedda Vucciria.
Vincenzo Aiello
Bagheria, 15 aprile 2010