Figghi di paci

Figghi di paci

Partinu li nostri figghi pi citàti luntani

chini di spiranzi di paci.

Partinu allafannàti d’ajutari.

Partinu p’accrucchiari dui dinari.

E stannu dda pi ‘na picchidda ‘i tempu

nta ddi terri abbruçiati di verri

ca nun sunnu d’iddi

a chiantari çiuri di spiranza nova.

Partinu.

E di lu mumentu ca si nni vannu

li matri ca l’addivàru

cu latti di capicchi e amuri

stannu arruspigghiàti.

L’occhi spatiddàti

a circari nta lu scuru  d’’a notti dda facciuzza

p’allisciarla cu manu di pinzeri

e ammucciùni cu lu cori chinu d’allammìcu

agghiùttinu mmuccuna di feli.

Pi tuttu lu tempu

ch’i manu junciùti prejanu ’u Signuri

di vidiri turnari ddi picciutteddi

e strincilli a lu stissu pettu ca li vitti nutrìchi

disiùsi di cummigghiàrli ancora

di mizzigghi ’i matri.

 Vincenzo Aiello

 Bagheria, 7 Ottobre 2006