Comu lu merru ca a fini di chiuvuta
canta la so giuiusa miludìa
m’addugnu di sta ràzia ricivuta
e un raggiu ’i suli l’arma mi quadìa.
Smummica di la terra assammarata
un çiavuru ca tuttu m’arricrìa
spirannu ca ora nesci la jurnata
mentri ’a farfalla abballa ’na puisìa.
Nta l’ariu ’a lapa vola ’i ciuri ’n ciuri
li picciriddi jocanu satannu
davanti a l’occhi lustri ’i gioia e amuri
di nanni ca l’argentu ’n testa hannu.
Lu suli araçiu-araçiu va a cuddari
lu celu si fa russu paparinu
si posanu li stiddi supra ’u mari
ca prijanneddi fannu nu fistinu.
Vincenzo Aiello
Bagheria; ottobre 2018